Η διαδικασία της γήρανσης, όπως και με τις περισσότερες πτυχές της ζωής, προκαλεί σημαντικές αλλαγές στη σεξουαλικότητα. Πιο συγκεκριμένα, η σεξουαλική συμπεριφορά και η λειτουργία δείχνουν σαφή και συνεπή μείωση καθώς αυξάνεται η ηλικία. Παρά ταύτα, η πλειοψηφία των ηλικιωμένων διαφωνεί έντονα με δηλώσεις όπως «οι ηλικιωμένοι δεν θέλουν πλέον το σεξ» ή «οι ηλικιωμένοι δεν έχουν πλέον σεξ». Σύμφωνα με πολυεθνική παγκόσμια μελέτη για τις σεξουαλικές συμπεριφορές των ηλικιωμένων, όπου συμμετείχαν 27.500 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 40 έως 80 ετών, φάνηκε ότι το 83% των ανδρών και το 63% των γυναικών αξιολόγησαν το σεξ ως μέτρια και εξαιρετικά σημαντική πτυχή στη ζωή τους συνολικά. Η πλειονότητα αυτών των ερωτηθέντων είχε συνάψει επαφή τους τελευταίους 12 μήνες και οι περισσότεροι είχαν συνουσία τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Αυτές οι στατιστικές ενισχύουν την ιδέα ότι και στα παλαιότερα χρόνια οι ενήλικες έχουν προτεραιότητα και συμμετέχουν σε σεξουαλικές δραστηριότητες.
Το γεγονός ότι οι ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες διατηρούν ενεργό ενδιαφέρον για τη σεξουαλική τους ζωή μπορεί αρχικά να έρχεται σε αντίθεση με δεδομένα σχετικά με τις αλλαγές στη σεξουαλική συμπεριφορά και τη γήρανση. Παρόλο που υπάρχει σημαντική ατομική μεταβλητότητα στη σεξουαλική δραστηριότητα με την πρόοδο της ηλικίας, οι περισσότερες μελέτες έχουν δείξει σταθερή προοδευτική μείωση στους μεγαλύτερους άνδρες και γυναίκες (με τις γυναίκες να εμφανίζουν πιο σημαντική μείωση από τους άνδρες). Αυτές οι τάσεις στη γήρανση τεκμηριώθηκαν αρχικά από τον Kinsey και τους συνεργάτες τους και ενισχύθηκαν από πιο πρόσφατες μελέτες. Για παράδειγμα, η μακρόχρονη μελέτη της Βαλτιμόρης που ερευνά την γήρανση έδειξε ότι καθώς αυξάνεται η ηλικία των ανδρών και των γυναικών, μειώνεται αντίστοιχα η συχνότητα της σεξουαλικής επαφής, της σεξουαλικής δραστηριότητας και σε μικρότερο βαθμό το σεξουαλικό ενδιαφέρον.
Αντίστοιχα, έχει παρατηρηθεί αξιοσημείωτο χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, καθώς οι ώριμες γυναίκες σε όλες τις ηλικίες είναι λιγότερο πιθανό από τους ώριμους άνδρες να έχουν στενή σχέση και να συμμετέχουν σε σεξουαλικές δραστηριότητες. Άλλες σεξουαλικές συμπεριφορές που δεν σχετίζονται με τη σεξουαλική επαφή έχουν αποδειχθεί ότι μειώνονται και στους ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων όπως ο αυνανισμός και το άγγιγμα. Ομοίως, οι σεξουαλικές σκέψεις, οι φαντασιώσεις και τα όνειρα τείνουν να είναι λιγότερες.
Αντίθετα, υπάρχουν μερικές μελέτες που δείχνουν ότι εάν η σεξουαλική δραστηριότητα διατηρηθεί και σε μεγαλύτερη ηλικία, τότε η συχνότητα των σεξουαλικών συμβάντων είναι παρόμοια με αυτή που παρατηρείται στους νεότερους πληθυσμούς. Σύμφωνα με εθνική μελέτη, ο αριθμός της σεξουαλικής δραστηριότητας μεγαλύτερων ενηλίκων που παρέμειναν σεξουαλικά ενεργοί ήταν παρόμοια με αυτή που παρατηρήθηκε σε ενήλικες ηλικίας 18-59 ετών. Τέλος, έχει φανεί ότι η σεξουαλική δραστηριότητα στα νεώτερα χρόνια του ανθρώπου λειτουργεί ως ένας προγνωστικός παράγοντας για το συνεχές ενδιαφέρον και τη συμμετοχή σε σεξουαλικές δραστηριότητες σε μεγαλύτερη ηλικία.
Stuart-Hamilton, I. (2011). An Introduction to Gerontology. New York: Cambridge University Press.